Szczególnie
wysoko cenione są projekty z udziałem grup partnerskich z więcej niż dwóch
krajów (projekty trójstronne i wielostronne), ponieważ taka wymiana
zapewnia partnerom większe korzyści ze względu na szerszy zakres
współpracy europejskiej. Mile widziany jest również udział małych i/lub
lokalnych stowarzyszeń, które nie mają doświadczenia we współpracy
europejskiej.
Projekty
dwustronne (z udziałem dwóch krajów) są przewidziane przede wszystkim dla
tych grup partnerskich, które nie organizowały dotychczas wymiany
młodzieży, planują zastosować specjalne podejścia dydaktyczne lub obejmują
młodzież z mniej uprzywilejowanych środowisk.
Uczestnicy
W każdej wymianie
młodzieży musi brać udział minimum 16 a maksimum 60 uczestników – przy czym ta
liczba nie obejmuje opiekuna/opiekunów grup(y). Grupy z poszczególnych krajów
powinny być zrównoważone pod względem liczby uczestników.
W programie MŁODZIEŻ szczególnie
mile widziani są młodzi ludzie mający bardziej ograniczone możliwości udziału
(młodzież ze środowisk, które są mniej uprzywilejowane ze względów kulturowych,
geograficznych lub społeczno-ekonomicznych, oraz młodzież niepełnosprawna), jak
również młodzi ludzie, dla których udział w programie byłby pierwszym
doświadczeniem związanym ze współpracą europejską.
W wyjątkowych wypadkach w wymianie mogą
uczestniczyć młodzi ludzie w wieku poniżej 15 lat lub powyżej 25 lat – pod
warunkiem, że za ich udziałem przemawiają uzasadnione powody, a ich liczba jest
ściśle ograniczona.
Liderzy grup
Każda grupa powinna mieć jednego lidera
lub kilku liderów (zgodnie z obowiązującymi w danym kraju przepisami lub
wymogami dotyczącymi tego rodzaju działań). Przedstawiciele grup przyjmujących i
wysyłających (wyjeżdżających) będą wspólnie odpowiadać za właściwy przebieg i
monitorowanie projektu, a ponadto muszą zadbać o aktywny udział wszystkich
uczestników.
Czas trwania
Wymiana
powinna trwać od 6 do 21 dni, przy czym ten okres nie obejmuje czasu podróży.
Treść projektu
Kształcenie nieformalne
Projekt
powinien wspierać proces kształcenia młodych ludzi i pogłębić ich
znajomość realiów europejskich/międzynarodowych, w których żyją.
Tematyka
Punktem wyjścia
powinny zawsze być zagadnienia, którymi interesuje się sama młodzież. Wymiana
powinna koncentrować się wokół pewnej problematyki, którą grupy chciałyby
wspólnie przeanalizować i która jest bezpośrednio związana z realiami
codziennego życia uczestników. Wybrany temat należy w miarę możliwości przełożyć
na codzienne konkretne działania przewidziane w ramach wymiany. Wśród
przykładowych tematów wymienić można muzykę, film, dziedzictwo lokalne,
środowisko naturalne, technologię informacyjną, rasizm, ksenofobię i
profilaktykę uzależnień.
Program i metody
pracy
Planując wymianę, należy przede
wszystkim opracować szczegółowy, jasny i dobrze skonstruowany program
codziennych zajęć. Program codziennych zajęć i metody pracy powinny zakładać
maksymalne zaangażowanie uczestników i umożliwiać rozwój procesu kształcenia.
Metody pracy mogą obejmować na przykład pracę w grupach, wizyty w terenie,
symulacje lub odgrywanie ról czy scenek, dyskusje okrągłego stołu, zajęcia
praktyczne, prezentacje, zajęcia kulturalne lub sportowe itp. Większość zajęć
powinna być jednak związana z głównym tematem wymiany. Stosowanie różnych
interkulturowych metod pracy stwarza uczestnikom możliwość przeanalizowania
szeregu zagadnień, kultur i tożsamości, a równocześnie pozwala wszystkim młodym
ludziom uczestniczyć w zajęciach na równych zasadach – niezależnie od ich
poziomu znajomości języka czy innych umiejętności. Bardziej szczegółowe
informacje o metodach i szkoleniach można uzyskać w Narodowej Agencji w swoim
kraju.
Wymiar
interkulturowy i wpływ wymiany na szczeblu lokalnym
Spotkanie
młodych ludzi z różnych regionów i krajów rozbudza w nich zainteresowanie innymi
kulturami, pozwala im lepiej je poznać, a także spojrzeć na znane już wcześniej
zagadnienia z innej perspektywy (historia, postrzeganie tożsamości itp.).
Wpływ wymiany
młodzieży nie powinien jednak ograniczać się do samych jej uczestników – wymiana
powinna również przybliżyć “Europę” społecznościom lokalnym i promować bardziej
pozytywny wizerunek innych kultur.
Przygotowanie i
kontynuacja
Przygotowawcza
faza wymiany ma zasadnicze znaczenie dla powodzenia projektu. W trakcie tej fazy
uczestnicy powinni spotkać się, aby przedyskutować cele i tematykę planowanej
wymiany. Przed złożeniem wniosku o fundusze grupy partnerskie powinny uzgodnić
program działań, aspekty praktyczne i wspólne strategie, które pomogą
uczestnikom lepiej poznać się wzajemnie. W niektórych wypadkach warto
przewidzieć specjalną wizytę w kraju przyjmującym w celu zaplanowania działań i
uwzględnić tę wizytę we wniosku. Taka wizyta, trwająca na ogół dwa dni (bez
podróży), nie powinna mieć miejsca przed zatwierdzeniem wniosku o fundusze.
Od samego
początku projektu partnerzy powinni starannie rozważać kwestię kontynuację
wymiany. Na przykład, czy wymiana będzie odbywać się na zasadzie wzajemności ?
Czy w następnym projekcie mógłby uczestniczyć nowy partner ? Jak można
kontynuować dyskusje o wybranej problematyce po zakończeniu wymiany i jakie
mogłyby być następne kroki ?
Kwestię
kontynuacji należy omawiać z uczestnikami podczas sesji poświęconych ocenie
przed samą wymianą, w trakcie wymiany i po jej zakończeniu. Uczestniczące w
wymianie grupy młodzieży powinny także zastanowić się nad tym, jak podzielić się
swymi doświadczeniami z innymi grupami, społecznościami lokalnymi itp.
Action 5.1 activity 9 “Support for quality and innovation of the
Program Youth.” Project no: 5.1/R1/2003/06
Made by
Hienet working
Teams in cooperation with
T.E.S.